Ակոռի Գյուղ

Ակոռի գյուղ - գտնվում է պատմական Հայաստանի Այրարատ նահանգի Մասյացոտն գավառում, Մեծ Մասիսի կամ Արարատ լեռան վիհի եզրին։ Մինչ 1840 թվականի երկրաշարժը գյուղն ունեցել է 2200 բնակիչ, որից 1600-ը՝ հայեր։ Բնակիչները հիմնական զբաղմունքը եղել է այգեգործությունը, ոչխարաբուծությունը։ Ակոռիում գործել է երկու վարժարան։ 1840 թ-ի հուլիսի 2-ին Մեծ Մասիսի շրջանում տեղի ունեցած երկրաշարժի հետևանքով գյուղը, բնակիչների հետ միասին, թաղվել է ժայռաբեկորների հաստ շերտի տակ։  Այս պահին գյուղից պահպանվել են միայն գյուղի գերեզմանոցի խաչքարերը։

Ըստ ավանդության Նոյ նահապետն Ակոռի գյուղում տնկել է ուռենի, այստեղից և՝ Արկուռի - Ակոռի անվանումը։ Ակոռիի մոտ, Մեծ Մասիսի հյուսիսարևելյան ստորոտին, գտնվում է Ս․ Հակոբի վանքը՝ բաղկացած խաչաձև գմբեթավոր փոքր եկեղեցուց և միաբանների կացարաններից։ Վանքի կառուցման ժամանակն անհայտ է։ 1829 թ-ին Արարատ բարձրանալիս գյուղում եղել են ճանապարհորդներ Ֆրեդերիկ Դյուբուա դը Մոնպերյոն, Բուլլեյ լը Գուզը, Ֆրիդրիխ Պարրոտը։ Երկրաշարժի պատճառներն ուսումնասիրելու նպատակով 1844 թվականին Ակոռի է այցելել երկրաբան Հերման Աբիխը։a